لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

سخنان امام علي-سری یازدهم

سخنان امام علي

آن كه خوش منظر است، عقلش ناقص مي‌باشد و كسي كه كشيده قامت است، كوتاه همّت است. كسي كه داراي عمل پاكيزه است، چهره‌اي زشت دارد و آن كه قامتي كوتاه دارد، زيرك و هشيار است. انساني كه طبيعتش احسان‌گر است، تصنّع كردنش ناخوشايند است و كسي كه قلبش سرگشته است، تعقّلش آشفته مي‌باشد و آدم خوش‌زبان، داراي دلي آهنين است.

((امام علي (ع))

=====================

آن كس را كه به تو معصيت كند، به وسيله‌ي آن كسي كه تو را اطاعت كند، بكوب، و با كسي كه از تو پيروي كند و در انقياد تو باشد، از كسي كه از فرمان تو سرپيچي كند، بي‌نياز باش.

((امام علي (ع))

====================

اندوهگين باش به آن‌چه از آخرتت از دست داده‌اي و به خاطر آن‌چه از دنيا به دست آوردي، شادي فراوان نداشته باش و به خاطر آن‌چه از دنيا از دست داده‌اي، غصه مخور و ناله مكن و همه‌ي اهتمام خود را به پس از مرگ منحصر كن.

((امام علي (ع))

====================

هيچ چيزي را به خدا شريك قرار ندهيد و سنّت محمد (ص) را تباه نسازيد. اين دو ستونِ محكم دين (توحيد و محافظت بر سنت پيامبر) را برپا داريد و اين دو چراغ را روشن نگه داريد، تا در نتيجه توبيخ از شما دور باشد.

((امام علي (ع))

====================

بدا به حال كسي كه فقرا و بينوايان و دريوزه‌كنان و رانده‌شوندگان از جامعه و وامداران و در راه‌ماندگان، دشمن او نزد خدا باشند.

((امام علي (ع))

====================

كسي كه امانت را ناچيز شمارد و به آن خيانت كند و نفس و دين خود را از خيانت پاك نگرداند، قطعاً ذلّت و رسوايي را در دنيا به خود وارد ساخته و او در آخرت ذليل‌تر و رسواتر خواهد بود.

((امام علي (ع))

====================

از مشورت با زنان بپرهيز، زيرا رأي و نظر آنان سست و تصميم‌شان بي‌اساس است.

((امام علي (ع))

=====================

هيچ‌كس به خير نمي‌رسد، جز كسي كه عمل به خير مي‌كند و به هيچ‌كس پاداش شرّ داده نمي‌شود، جز به مرتكب شرّ.

((امام علي (ع))

=====================

در هنگام برخورداري از نعمت‌ها خودكامه مباش و در هنگام سختي‌ها، از سستي و احساس شكست پرهيز كن.

((امام علي (ع))

=====================

اين دنيا در برابر چشمم پست‌تر و موهون‌تر از دانه‌ي تلخ ناچيزي است كه به كار دبّاغي برآيد.

((امام علي (ع))

=====================
اي بندگان خدا! از مرگ و نزديكي آن برحذر باشيد و توشه‌ي آن را مهيا سازيد، زيرا مرگ حقيقتي با عظمت و حادثه‌اي بزرگ با خود خواهد آورد: يا خير [و سعادتي] كه هرگز شرّي پس از آن وجود نخواهد داشت و يا شرّ [و شقاوتي] كه هرگز خيري پس از آن نخواهد بود.

((امام علي (ع))

=====================

براي اطاعت، نشانه‌هاي روشني است و راه‌هايي واضح و جاده‌ي هموار و غايتي مورد جستجو. هشياران به آن وارد مي‌شوند و كودن‌هاي نگون‌بخت با آن مخالفت مي‌نمايند.

((امام علي (ع))

======================

خويشتن‌داري در زمانِ حيرتِ گمراهي، بهتر از سوار شدن بر مَركبِ حوادثِ هولناك است.

((امام علي (ع))

======================

بهترين سخن آن است كه سودي بدهد. علمي كه خيري در آن نيست، سودي ندارد و از علمي كه شايسته‌ي تعلّم نيست، نفعي نتوان بُرد.

((امام علي (ع))

======================

قلبِ انسانِ جوان، مانند زمين خالي از كشت است كه هرچه در آن پاشيده يا كاشته شود، آن را مي‌پذيرد.

((امام علي (ع))

=====================

كسي كه به ارزش خويشتن نادان باشد، به ارزش ديگران نادان‌تر خواهد بود.

((امام علي (ع))

=====================

هر كس بردباري كند، در زندگي خود تفريط نكند و در ميان مردم، پسنديده زندگي كند.

((امام علي (ع))

======================

هر كس نزاع و تخاصمش بر مبناي ناداني باشد، كوريِ او درباره‌ي حق فراوان خواهد بود.

((امام علي (ع))

======================

هر كس از جاده‌ي حقيقت بلغزد، نيكي نزد او بد، و بد نزد او نيكي تلقي مي‌شود و به مستي گمراهي مبتلا گردد.

((امام علي (ع))

======================

سخن مانند شكار در حال فرار است، يكي آن را مي‌زند و ديگري در زدنِ آن خطا مي‌كند.

((امام علي (ع))

=======================

مَثَل كسي كه فريب اين دنيا را بخورد، مانند قومي است كه در جايگاهي داراي وسايل رفاه و آسايش زندگي مي‌كردند، سپس مجبور شدند به جايگاهي بي‌خير و فاقد رفاه و آسايش كوچ كنند. قطعي است براي چنين مردمي، چيزي ناگوارتر و مصيبت‌بارتر از جدايي از آن منزلِ پر آسايش و حركت به سوي جايگاهِ فاقدِ رفاه و آسايش نمي‌باشد.

((امام علي (ع))

========================

دوست بدار بر ديگري آن‌چه را كه براي خود دوست داري و آن‌چه براي تو ناملايم و ناگوار است، بر ديگران نيز كراهت‌بار تلقي كن.

((امام علي (ع))

========================

آن‌چه را نمي‌داني، مگو، اگرچه آن‌چه كه مي‌داني، اندك باشد. و درباره‌ي كسي ديگر مگو آن‌چه را كه نمي‌خواهي درباره‌ي تو گفته شود.

((امام علي (ع))

========================

خودپسندي، ضد درستي و آفتِ عقل‌هاست.

((امام علي (ع))

=========================

گاهي اجابت دعا براي بزرگ‌تر نمودنِ پاداش دعا كننده و فراوان بودن عطاي آرزو كننده به تاخير مي‌افتد.

((امام علي (ع))

=========================

بسا، باشد كه چيزي را از خدا مسئلت نمايي، ولي آن خواسته به تو داده نمي‌شود، ولي در مقابل، بهتر از آن خواسته، يا در اين دنيا و يا در آخرت نصيبت مي‌شود. يا آن خواسته به خاطر آن‌چه براي تو بهتر است، از تو برمي‌گردد.

((امام علي (ع))

==========================

هرگز بنده‌ي ديگري مباش، در حالي كه خدا تو را آزاد آفريده است.

((امام علي (ع))

============================

نگهداري آن‌چه در دست داري، بهتر از طلب كردن چيزي است كه در دست ديگري مي‌باشد.

((امام علي (ع))

============================

كسي كه فراوان سخن بگويد، به سرسام‌گويي افتد و كسي كه بينديشد، بينا شود.

((امام علي (ع))

===========================

بپرهيز از تكيه كردن به آرزوها، زيرا آرزو متاع و كالاي مردم احمق است.

((امام علي (ع))

===========================

عقل، حفظِ تجربه‌هاست و بهترين تجربه‌ها چيزي است كه پندي به تو دهد.

((امام علي (ع))

=============================
بر فرصت‌ها پيشدستي كن، پيش از آن‌كه فوتِ آن موجب اندوه شود.

((امام علي (ع))

=============================

هرگز دشمن دوستت را براي خودت دوست اتخاذ مكن كه به خصومت با دوستت منجر شود.

((امام علي (ع))

=============================

همواره غضب را به تدريج بياشام، زيرا من جرعه‌اي كه شيرين عاقبت‌تر و داراي پاياني لذيذتر از آن نديده‌ام.

((امام علي (ع))

=============================

دوست واقعي كسي است كه هويّتِ دوستي را در نهان حفظ كند.

((امام علي (ع))

=============================

هر كس از حق تجاوز كرد، راه براي او تنگ مي‌شود و هر كس به اندازه‌ي خود كفايت كند، برايش پايدارتر است.

((امام علي (ع))

=============================

چه بسا آدمِ بينا در تشخيص مقصد به خطا رود و انسان نابينا به رشد و مقصد كمالِ خود نايل آيد.

((امام علي (ع))

=============================

هر كس به زمانه اطمينان كند، زمانه به او خيانت ورزد و هر كس آن را تعظيم كند، پست و خوارش نمايد.

((امام علي (ع))

==============================

پيش از حركت در راه، از همراه و پيش از قرار گرفتن در خانه درباره‌ي همسايه تحقيق نما.

((امام علي (ع))

==============================

هر كس نسبت به تو خوش‌گمان باشد، گمانش را تصديق كن و هرگز حق برادرت را به خاطر دوستي‌اي كه بين تو و اوست، تباه مساز، زيرا برادر تو نيست كسي كه حق او را ضايع كني.

((امام علي (ع))

==============================

ظلم هر كسي كه به تو ستمي بورزد، در نظرت بزرگ جلوه نكند، زيرا چنين شخصي در ضرر بر خويشتن و سود رساندن به تو خواهد كوشيد و پاداش كسي كه تو را شاد كند، اين نيست كه با او زشتي نمايي.

((امام علي (ع))

===============================
خداست بهترين داور ميان بندگانش.

((امام علي (ع))

==============================

ظلم و ارتكابِ خلافِ واقع، انسان را در دنيا و آخرتش هلاك مي‌كند و نقص و اختلالِ وجوديِ او را نزد عيب‌جوي او پديدار مي‌نمايد.

((امام علي (ع))

===============================

نفْست را از اقدام به آن‌چه براي تو حلال نيست، به شدّت بازدار، زيرا انصاف و عدالت درباره‌ي نفس، جلوگيري جدي از اقدام نفس است در هر چه كه بخواهد يا نخواهد.

((امام علي (ع))

================================

زنان را در حجاب نگهدار تا از نگريستن به مردان بازمانند، زيرا سخت گرفتن حجاب براي بقاي عفّت آنان بهتر است و بيرون رفتن‌شان از خانه، بدتر نيست از اين‌كه بيگانه‌اي را كه به او اطمينان نداري، نزد آنان به خانه آوري. و اگر بتواني كاري كني كه هيچ كس جز تو را نشناسد، آن كار را انجام بده.

((امام علي (ع))

================================

دنيا آدمي را از همه چيز منصرف نموده، به خود مشغول مي‌دارد و انسان‌ِ دنيادار چيزي از آن را به دست نمي‌آورد، جز اين‌كه طمع و اشتياق به آن را براي خود (دنيا) بگشايد.

((امام علي (ع))

================================

دنيادار با آن‌چه از دنيا به دست آورده، از آن‌چه كه به آن نرسيده است، بي‌نياز نمي‌شود و پس از آن، نوبتِ از دست دادن آن چيزهايي كه انباشته و شكستن آن‌چه محكم كرده است، مي‌رسد.

((امام علي (ع))

================================

لازم است بر حاكم كه اگر به امتيازي نايل شد و يا نعمتي به او اختصاص يافت، آن امتياز يا نعمت موجب دگرگوني او درباره‌ي رعيّتش نشود و آن نعمت‌هايي كه خداوند متعال قسمت او كرده، وسيله‌ي نزديكي بيش‌تر به بندگانش و مهرباني به برادرانش شود.

((امام علي (ع))

================================

هيچ چيزي بيش از حركت بر مبناي ظلم موجبِ دگرگوني نعمت خداوندي و سرعتِ انتقام او نيست، زيرا خداوند شنونده‌ي دعاي ستمديدگان و در كمين ستمكاران است.

((امام علي (ع))

================================

هيچ انگيزه‌اي براي خوش‌گماني زمامدار درباره‌ي رعيّتش شديدتر از احسان وي به رعيّت، و سبك كردن مشقت‌ها از دوش آنان، و تحميل نكردن تكليفي كه متوجه آنان نيست، نمي‌باشد.

((امام علي (ع))